ابوالعباس فضل بن محمد لوکری مرویابوالعباس فضل بن محمد لوکری مروی، فیلسوف و ادیب بود. وی شاگرد بهمنیار بن مرزبان و او شاگرد ابنسینا بوده است. ۱ - معرفی اجمالیاز او به «ادیب ابوالعباس لوکری» تعبیر میشود. شاگرد بهمنیار بوده است. کتاب معروفی دارد به نام بیان الحق بضمان الصدق که هنوز چاپ نشده ولی نسخههایش موجود است و مورد اعتنای فلاسفه بعد از خودش است. در الهیات اسفار از او نام برده است. او به داشتن حوزه و تربیت شاگردان معروف است. بیهقی در تتمه صوان الحکمه میگوید: «فلسفه به وسیله لوکری در خراسان انتشار یافت». محمود محمد خضیری استاد جامع الازهر در مقالهای که به مناسبت هزاره ابن سینا در بغداد در کتابی به نام الکتاب الذهبی للمهرجان الالفی لذکری ابن سینا چاپ شده [۱]
الکتاب الذهبی للمهرجان الالفی لذکری ابن سینا، ص۵۵.
میگوید: «ابوالعباس عمر طویل یافت و من تاریخ وفات او را به دست نیاوردم اما گمان میکنم در اواخر قرن پنجم هجری واقع شده باشد».عبدالرحمن بدوی در مقدمه تعلیقات ابن سینا [۲]
بدوی، عبدالرحمن، مقدمه تعلیقات ابن سینا، ص ۸.
از برکلمن نقل میکند که وفات لوکری در سال ۵۱۷ (اوایل قرن ششم) بوده است و خود بدوی میگوید: «من نمیدانم برکلمن از چه مأخذی نقل کرده است».۲ - پانویس
۳ - منبعمطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ج۱، ص۵۵۴-۵۵۵. |